PL EN
STUDIA
Asystentura rodziny — społeczny i instytucjonalny kontekst zawodu w opinii asystentów rodzin
 
Więcej
Ukryj
1
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II Instytut Nauk o Rodzinie i Pracy Socjalnej
 
 
Data publikacji: 22-05-2020
 
 
Autor do korespondencji
Agnieszka Zaborowska   

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Instytut Nauk o Rodzinie i Pracy Socjalnej, al. Racławickie 14, 20-950 Lublin; adres elektroniczny autorki: zaborowska.a@wp.pl
 
 
Problemy Polityki Społecznej 2017;38:117-128
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Od 1 stycznia 2015 r. na każdą gminę został nałożony obowiązek zatrudniania asystentów rodzin. Niezależnie od tej powinności profesja asystenta rodziny rozwijała się w wielu gminach przez poprzednie trzy lata. Asystent rodziny to zawód „młody”, został wprowadzony w 2012 r. i do końca roku 2014 był rozwiązaniem fakultatywnym. Głównym celem artykułu jest wskazanie przesłanek do usprawnienia pracy asystentów rodziny oraz rekomendacji zmian związanych z funkcjonowaniem asystentów w systemie pomocy społecznej. Prezentowane stanowisko wynika z analizy badań przeprowadzonych w 2016 r. wśród asystentów rodziny, w wyniku których został m.in. zaprezentowany zakres wykonywanych przez nich usług. Autorka stara się odpowiedzieć na pytania: czy instytucja asystenta rodziny okazuje się być skuteczną formą wsparcia? Jak nałożony na gminy obowiązek przyczynia się do zmiany systemu wsparcia rodzin? Jakie wyzwania i nowe potrzeby pojawiają się w związku z pracą asystentów rodziny?
 
REFERENCJE (9)
1.
Babbie, E. (2008). Podstawy badań społecznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
2.
Bradshow, J. (1994). Zrozumieć rodzinę. Rewolucyjna droga odnalezienia samego siebie. Warszawa: Instytut Psychologii, Zdrowia i Trzeźwości.
 
3.
Juszczyk, S. (2005). Badania ilościowe w naukach społecznych. Szkice metodologiczne. Katowice: Śląska Wyższa Szkoła Zarządzania im. gen. Jerzego Ziętka.
 
4.
Kawula, S. (2006). Kształty rodziny współczesnej. Szkice familologiczne. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
 
5.
Najwyższa Izba Kontroli (2015). Funkcjonowanie asystentów rodziny w świetle ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Informacja o wynikach kontroli. Pobrano z: https://www.nik.gov.pl/plik/id... [dostęp: 10.08.2016].
 
6.
Nowak, S. (2007). Metodologia badań społecznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
7.
Sejm RP (2011). Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. 2011 nr 149, poz. 135).
 
8.
Sołoma, L. (2002). Metody i techniki badań socjologicznych. Wybrane zagadnienia. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
 
9.
Świderska, M. (2013). Asystent rodziny — współczesna forma pomocy rodzinie. Łódź: Wydawnictwo Społecznej Akademii Nauk.
 
ISSN:1640-1808
Journals System - logo
Scroll to top