| ISSN: | 1640-1808 |
CASE REPORT
Deinstitutionalization of social services
for the elderly as an element of the senior policy
1
Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Uniwersytet Łódzki
[Faculty of Economics and Sociology
University of Lodz]
Publication date: 2020-05-20
Corresponding author
Jerzy Krzyszkowski
Uniwersytet Łódzki, ul. Narutowicza 68, 90-136 Łódź; adres elektroniczny autora: jerzy. krzyszkowski@uni.lodz.pl
Uniwersytet Łódzki, ul. Narutowicza 68, 90-136 Łódź; adres elektroniczny autora: jerzy. krzyszkowski@uni.lodz.pl
Problemy Polityki Społecznej 2018;42:37-52
KEYWORDS
ABSTRACT
The demography of Poland is characterized by the two coexisting phenomena: low birth
rate and growing longevity. As the result of these mentioned above demographic phenomena there is growing number of the old and dependent people. The main tendency in
formal care for the elderly is deinstitutionalization. Deinstitutionalization is defined as the
creating of different forms of community services so that good quality care and independent life of the elderly will be longer. There are good economic (cost of residential care)
and social (clients’ priorities) reasons for deinstitutionalization. The main objective of
this article is presentation of deinstitutionalization of social services for the elderly as an
element of the senior policy in Poland. The analysis of data coming from empirical studies
shows that there is an urgent need for the informative and educational actions in this field.
REFERENCES (18)
1.
Apel Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie deinstytucjonalizacji systemu wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami i osób starszych. (2017). Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.
2.
Bakalarczyk, R. (2015). Opiekunowie poza państwem opiekuńczym — o wykluczeniu osób opiekujących się niesamodzielnymi bliskimi i polityce społecznej, która mogłaby temu przeciwdziałać. W: W. Anioł, R. Bakalarczyk, K. Frysztacki, K. Piątek, Nowa opiekuńczość? Zmieniająca się tożsamość polityki społecznej. (107–151). Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
3.
Główny Urząd Statystyczny. (2015). Dochody i warunki życia ludności Polski (raport z badania EU-SILC 2014). Warszawa: GUS.
4.
Główny Urząd Statystyczny. (2016). Budżety gospodarstw domowych w 2015 r. Warszawa: GUS.
5.
Główny Urząd Statystyczny. (2017). Seniorzy w województwie mazowieckim w świetle wyników narodowego spisu ludności i mieszkań 2011. Warszawa: GUS.
6.
Grewiński, M., Zasada-Chorab, A. (2014). Usługi społeczne na rzecz osób starszych w Polsce. W: M. Szyszka, P. Dancák, A. Wąsiński, J. Daszkowska (red.), Instytucjonalne i pozainstytucjonalne formy wsparcia osób starszych. (9–32). Stalowa Wola–Bratysława: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II.
7.
HelpAge International. (2015). Global Age Watch Index 2015. London: HelpAge International.
8.
Łuczak, P. (2015). Opieka długoterminowa w Polsce i Republice Czeskiej. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego.
9.
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. (2016). Informacja o sytuacji osób starszych w Polsce za rok 2015. Warszawa: MRPiPS.
10.
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. (2016). Sprawozdanie MPiPS-05 za 2015 r. Pobrane z: https://www.mpips.gov.pl/pomoc... [dostęp: 30.09.2016].
11.
Najwyższa Izba Kontroli. (2016). Świadczenia pomocy osobom starszym przez gminy i powiaty. Warszawa: NIK.
12.
Ogólnoeuropejskie wytyczne dotyczące przejścia od opieki instytucjonalnej do opieki świadczonej na poziomie lokalnych społeczności. Wytyczne w zakresie wdrażania i wspierania trwałego przejścia od opieki instytucjonalnej do alternatywnych rozwiązań rodzinnych i opieki świadczonej na poziomie lokalnych społeczności w przypadku dzieci, osób niepełnosprawnych, osób mających problemy ze zdrowiem psychicznym oraz osób starszych w Europie (2012). Bruksela: Europejska Grupa Ekspertów ds. Przejścia od Opieki Instytucjonalnej do Opieki świadczonej na poziomie Lokalnych Społeczności.
13.
Racław, M. (2010). Kwestia opieki nad osobami starszymi a zaufanie społeczne. W: E. Giermanowska, M. Racław, M. Rymsza (red.), Kwestia społeczna u progu XXI wieku. Księga jubileuszowa dla profesor Józefiny Hrynkiewicz. (312–328). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
14.
Racław, M. (2011). Opiekunowie nieformalni — „niewidoczne” podmioty. W: M. Racław (red.), Publiczna troska, prywatna opieka. Społeczności lokalne wobec osób starszych. (275–285). Warszawa: Fundacja Instytut Spraw Publicznych.
15.
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 marca 2012 roku w sprawie mieszkań chronionych, Dz. U. z 2012 r., poz. 305.
16.
Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593.
17.
Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, Dz. U. z 2011 r. Nr 149, poz. 887.
18.
Ustawa z dnia 11 września 2015 r. o osobach starszych, Dz. U. z 2015 r., poz. 1705.
Share
RELATED ARTICLE
| ISSN: | 1640-1808 |
We process personal data collected when visiting the website. The function of obtaining information about users and their behavior is carried out by voluntarily entered information in forms and saving cookies in end devices. Data, including cookies, are used to provide services, improve the user experience and to analyze the traffic in accordance with the Privacy policy. Data are also collected and processed by Google Analytics tool (more).
You can change cookies settings in your browser. Restricted use of cookies in the browser configuration may affect some functionalities of the website.
You can change cookies settings in your browser. Restricted use of cookies in the browser configuration may affect some functionalities of the website.
