Artykuł stanowi próbę rekonstrukcji postfordowskiej narracji o pracy na podstawie analizy treści wywiadów pogłębionych z laureatami największego konkursu stażowego w Polsce („Grasz o staż”). Odwołując się do koncepcji ideologii pracy, autor omawia charakterystyczny dla badanej grupy sposób opisywania przeszłości zawodowej, poszukiwania pracy, typowego dnia pracy, ryzyka w pracy, kariery oraz przyszłości zawodowej. Analizie poddano w szczególności obecność kluczowych dla narracji posfordowskiej kategorii: samorealizacji, elastyczności i samorozwoju oraz wskazano ich możliwe interpretacje związane z koncepcją ideologii pracy. Badania ujawniły specyficzne wzorce mówienia o pracy w badanej grupie oraz wątki narracji, które uzasadniają wysiłek w pracy i wyrzeczenia w życiu osobistym.